Powróćmy

Gdzie odeszły te lasy, te nasze,

Gdzie się podziały tamte jeziora,

Kto jak my, tam, wtedy, z radości zapłacze,

Kto, tam śmiać się będzie, gdy przyjdzie pora.

Pójdźmy więc razem w te miejsca, te stare,

Popłyńmy raz jeszcze tamtymi wodami.

Pośród drzew, młodych spotkamy zapewne parę,

I z rozrzewnieniem wspominając, nie będziemy sami.

Powrócimy raz jeszcze na te ścieżki pod drzewami,

Na szlaki wrócimy w swojej starej łodzi.

To nic, że młodsi będą zawsze przed nami,

To nic nie szkodzi, też byliśmy młodzi.

I jeśli czasem w oku nam się łza zakręci,

I lekki uśmiech zagości nam na twarzy,

Z nostalgią wspomnijmy, że nie byliśmy „święci”,

Pamiętajmy o tym gdy mówią o nas ... „starzy”.

(21.07.2007.)