Oczekiwanie …

  Słowa niżej zapisane, powstały wiosną, ale dwadzieścia lat temu,  pod wpływem pewnego zdarzenia, które było konsekwencją innych wydarzeń. Podaję je w tej samej wersji, bo były pisane sercem i ułamkami myśli

(Dedykuję tym które czekały i tym którzy wracali).

Deszcz wiosenny za oknami,

Kropelkami melodię wygrywa na szybach.

Stoisz samotnie w ciemności,

Bezgłośnie imię powtarzasz.

 

Świeczkę zapalasz wędrowcowi,

I stawiasz ją co dzień w oknie

Dbasz by paliła się zawsze,

O sen nie dbając ni spoczynek.

Gdy wróci z dalekiej wędrówki,

Usiądzie przy stole jak … zawsze,

Talerz postawisz przed nim bez słowa,

Mówiąc przecież tak wiele.

 

Wspomnieniom oddacie się oboje,

Łzy z oczu wam wówczas popłyną

Wybaczyć czas przyjdzie wrogom,

Z uśmiechem drzwi dzieciom otworzyć.

(wiosną 1983)